Dinsdag 18 Januari

Ik ben bezig de commentaren van het professionele manuscriptbeoordelingsbureau (mmmh lekker, wat een lang woord) te verwerken in mijn tekst. Dikke brunne! Mijn bijna-boek smelt als sneeuw voor de zon. Het lijkt nu meer op een inleiding. Wat een job! Bloed, zweet en tranen om die woordjes eruit te persen en dan flop!flop! de helft eruit gemaaid. We zullen moeten vragen of de uitgever wat dikker papier heeft om dat verhaaltje op een echt boek te doen gelijken.

Donderdag 22 Januari

Tijd voor de eindejaarsvoornemens. Ik ben maar begonnen met het gemakkelijkste. Tijdens mijn zoektocht naar een geschikte marathon ben ik al spontaan beginnen zweten. Er zijn bijvoorbeeld mensen die uit vrije wil de 100km van Mongolië doen. Hoogstwaarschijnlijk zal de Schrijver-Atleet de Great Wall marathon lopen, ook een sterk uit de kluiten gewassen koerske. Een groot deel van de 42 kilometers is op de Grote Muur te doen die soms recht omhoog gaat. Maar gelijk da ze zeggen: "alst naar boven gaat, gaat ook naar beneden". Het is pas op 21 Mei dus tijd zat om rustig de sigaren van de kerstperiode weg te trainen.

Vrijdag 21 Januari

Een waar bloedbad heeft plaatsgegrepen. 3,209 woorden zijn niet meer. Dat is één woord op acht. Ex-woorden, afgemaakt voor ze kans hadden in de onsterfelijkheid gedrukt te worden. De tekst staat er nu wel gespannen bij als een sjorring na een regenbui (nog wel werk voor de boeg in het zoeken naar een literaire taal).

Zondag 23 Januari

Gisteren hadden we schoon volk op bezoek. Tijdens mijn geringe culinaire inbreng ben ik erin geslaagd een piepklein sneetje te maken op het topje van mijn linkerwijsvinger. Een kritisch lichaamsdeel van de schrijver! Mijn muze zegt dat ik enkel met een briefje van de dokter arbeidsongeschiktheid kan veinzen.

Zolang ik niet teveel f'en en g's in mijn tekst steek, zal ik niet teveel afzien in de naam van de Literatuur. Wat een beroep!