Maandag 16 Mei

Terug van de deugddoende vakantie, smijt de Opgeladen Schrijver zich weer op zijn juweeltje. Bij nader inzicht is het eigenlijk meer een ruwe diamant. Er moet nog veel gepolijst worden vooraleer ik dit aan een uitgever kan presenteren. Om teleurstellingen te vermijden, houden we steeds in ons achterhoofd dat slechts 2% van de manuscripten gepubliceerd raakt.

Dinsdag 17 Mei

Zaterdag moet de Sportieve Schrijver op de Chinese Muur een halve marathon afwerken, maar dat ziet er niet goed uit. De Sportieve Schrijver is uit Sydney teruggekeerd met een hardnekkige valling en na enkele kilometers rustig jogtempo moest ik vandaag al verstek geven. Zelfs op de trappen thuis ben ik al buiten adem. Die duizenden trappen van de Muur zullen wat geven. Daarenboven moet er ook nog een glas gedronken worden met onze bezoekers wat de conditie allemaal niet ten goede komt.

Woensdag 18 Mei Vandaag zijn er precies 200 boeken verkocht in voorverkoop. Dat lijkt niet veel, maar als we er van uitgaan dat een boek twee centimeter dik is, kijken we hier toch al tegen een stapel van 4 meter.

Donderdag 19 Mei

'Men' zit mij hier benauwd te maken dat ik nooit een uitgever zal vinden, romans zijn niet in trek zogezegd. Dat wil natuurlijk zeggen: niet-commerciële romans. Aan een roman over

" Een jonge Vlaming die in Shanghai aankomt op de dag dat de studentendemonstraties van 1989 uitbreken. Hij leert een militante studente kennen en hun relatie volgt de climax van de opstand. In het tweede deel, tien jaar later, is niet enkel Shanghai maar ook het hoofdpersonage sterk veranderd. Hij is professioneel succesvol, maar een figurant in zijn gezin. Hij raakt betrokken in een corruptieschandaal dat hem in de gevangenis doet belanden en uiteindelijk moet hij terug naar België. Het is een gedwongen kans zijn leven opnieuw te starten."

kan toch geen enkele uitgever weerstaan? Beetje spanning, beetje sex, traantje, beetje politiek, toeristisch uitstapje, beetje business... voor elk wat wils!

We zullen het binnenkort weten, want ik heb vandaag een kleine uitgever aangeschreven. Spannend. Dat was trouwens een contact van mijn enige Blind Date ooit, een lang verhaal, maar dat blijkt ondertussen een collega-schrijfster te zijn, met dat verschil dat zij al gepubliceerd heeft.

Zondag 22 Mei

De aanloop naar de marathon ging moeizamer dan de marathon zelf. Eerst was er alle pathetiek rond de Australische valling waardoor mijn conditie zogezegd aan de grond zat. In de treincoupé zorgde een gezellige snurker voor achtergrondmuziek gelardeerd met de piepjes van zijn mobiele telefoon. We dachten nog een inhaalslaapje te doen in het hotel maar dan bleek dat de Verstrooide Schrijver zijn pasport vergeten was dus kon ik in geen hotel inchecken.

Uiteindelijk bleek het allemaal maar aanstellerij, want het lopen zelf ging vlotjes. Een dreigende muur dempt de acceleratiedrang in de eerste kilometers, zodat ik eigenlijk nog niet zo moe was aan de helft. Sowieso waren de eerste 5 kilometer zo steil dat er eigenlijk weinig keus overbleef dan rustig inlopen. En bovendien: What goes up, must come down, dus op de top doet het deugd om te weten dat er een neerwaarts stuk aankomt.

Lopen op de Grote Muur was wel spectaculair. Daarna liepen we door de steegjes van een piepklein dorpje. Ik probeerde er niet aan denken wat die dorpelingen vonden van die honderden westerlingen die voor hun plezier lopen te zweten. Na een week op hun land labeuren, hebben ze waarschijnlijk wel andere manieren om hun zondag door te brengen.

Ter conclusie: weeral iets dat ze ons niet meer kunnen afpakken - zoals de vader van de Aanstaande Schrijver pleegt te zeggen.