Maandag 9 Mei

Na al die maanden met de neus tussen de personages en hun vreugdes, verdriet, tegenslagen en successen moet de Leeggeschreven Schrijver een zekere afstand nemen om het geschrevene met de noodzakelijke kritische blik door te lichten. Het uiteinde van de wereld zal wel ver genoeg zijn zeker?

Als de zon onder de Australische einder verdwenen is, het Nageslacht droomt van de exotische beestjes die ons pad kruisten en het knetterende feu d'ambiance de knisperende krekels overstemt, wijdt de Muze, die totnutoe elke avond stukjes en beetjes voorgeschoteld kreeg, zich plichtsbewust aan haar nieuwe rol van complimentator. Kritisch neemt ze de tekst door ondanks de voortdurende opmerkingen van de Schrijver 'hebt je dat gezien: (1) schoon gevonden hé? (2)Daar heb ik lang op gezocht hoor (3) ziet er toeval uit, maar het is de bedoeling' te negeren.