Woensdag 13 Oktober

De tol van de roem: deze middag heeft de Aanstaande Schrijver zijn eerste interview gegeven. Aan een journalist van de literaire krant Het Nieuwsblad dan nog wel. Zij is een maand op reis in China en wil een reeks maken over de Belgen in Shanghai en natuurlijk kan de enige Schrijver in de Belgische gemeenschap van Shanghai daarin niet ontbreken. Heel leuk om eens aan de andere kant van de interviewtafel te zitten. Ik ben content dat ik mezelf nooit moet interviewen want ik had zelf moeite om te volgen waarover De Schrijver zat te zeveren.

Donderdag 14 Oktober

De 90ste verjaardag van pépé, stamvader van de Dheedenes, is een dag geworden in dienst van de familie. Enkele leden van mijn familie zijn niet de artistieke toer opgegaan, maar doen zaken in China. Ik had hen eens gezegd dat ik nu tijd heb om eventueel leveranciers en klanten op te volgen, en mijn nonkels hadden niet door dat dit een Chinese beleefdheidsformule is. Ik werd dus plots gebombardeerd tot kwaliteitsinspecteur.

Al kwaliteitsinspecterend heb ik ontdekt waarom alles zo goedkoop is in de Aldi: die dingen worden met de hand gemaakt in Chinese dorpen. Ik heb het fameuze 'socialisme met Chinese karakteristieken' gezien: een kamer vol jongedames op kleine stoeltjes die zitten te assembleren en verpakken; een schuur waar jonge gasten zonder masker verf spuiten of plastiek persen. Alles gebeurt manueel, als de productie moet opgedreven worden, halen ze wat meer volk van straat. Dit gezegd zijnde is de sfeer goed in dergelijke familiebedrijfjes. De kwaliteitscontroleur werd natuurlijk goed ontvangen, wat gepaard gaat met goed eten met de baas, zijn vrouw en het zoontje-dat-Engels-moet-oefenen-maar-doodsbenauwd-is-van-de-buitenlander, geassisteerd door lokale schonen en als toemaatje een doos sappige mandarijnen.  Ik heb mijn Chinees goed kunnen oefenen, en besef dat ik nog altijd nergens sta. Al veel verder dan anderhalve maand geleden, maar nog altijd nergens. De boer ploegt voort.

Vrijdag 15 Oktober

Het was te laat om nog naar Shanghai terug te keren, dus ik mocht nog eens zakenmannetje spelen op hotel. Voor de eerste keer kon ik eens deftig van het ontbijtbuffet genieten en ondertussen observeren hoe ik er vroeger waarschijnlijk ook bijliep. Dan riep De Plicht (zijnde zoveel mogelijk inspiratie opdoen) en ik huurde een fiets om op de heuvels rond Hangzhou te fietsen. Bovengekomen aan de zogenaamd feeërieke Drakenbron zat het vol met Chinezen, maar ik vond toch een hoekje om nog wat karakters te oefenen, inspiratie op te doen, en een Longjin thee te drinken, volgens kenners de beste thee van China. Het smaakte dusdanig dat ik me voorgenomen heb 's namiddags thee in plaats van koffie te drinken. Hopelijk leest de schoonfamilie niet mee.

Zaterdag 16 Oktober

Vandaag heb ik een Belg geïnterviewd die een week in de Chinese gevangenis gezeten heeft. Dat is pas een verhaal. De straffen op rijden onder invloed zijn enorm verstrengd sinds 1 september, en juist die dag wordt hij aangehouden. Na wat onderhandelen kon hij de onherroepelijke gevangenisstraf van 2 weken naar 1 week brengen. Hij had wat boeken en sportkledij meegenomen om een weekje in de cel te gaan zitten. Niemand kon hem vertellen hoe die gevangenis er zou uitzien. Zijn ogen vielen uit zijn kop toen ze hem alleen zijn trainingsbroek en T-shirtje lieten aanhouden en naar een cel brachten waar zijn celgenoten bleken moordenaars, pooiers en sjoemelaars te zijn. De gevangen mochten de cel nooit verlaten, en moesten slapen op houten planken. Het felle TL-licht bleef dag en nacht branden. De WC was een gat in de grond, dat ook dient als afloop voor het kraantje waar 8 mannen zich moeten aan wassen. De voetkettingen voor de langdurige gevangen werden hem gelukkig bespaard.

Zondag 17 Oktober

Trouwens, volgende week is schrijfweek. Gedaan met website updaten, inspecties allerhande, interessante boeken lezen, Chinees studeren en dergelijke distracties. Hou vanaf volgende zaterdag uw lokale boekhandel in de gaten.