Donderdag 23 September

Het is een zwarte week voor de literatuur, maar een Grote Sprong Voorwaarts voor de Sinologie. De Opgeschorte Schrijver is deze week volledig geabsorbeerd door zijn studie van de Chinese taal. Ambitie verdrong vorige week Kennis en daardoor zit ik nu in niveau twee. Daar lezen ze alleen maar karakters, en met die 50 karakters van niveau één kom ik niet ver, vandaar dat deze week in het teken staat van karakteruitbouw. (Trouwens: zie hier voor een korte introductie over de ingewikkeldheden van de Chinese taal)

Daarenboven waart er een keelvirus rond in Shanghai dat eerst Hannah geveld heeft, dan Simon, dan de sterke mama en nu de opgeschorte schrijver. Dat komt allemaal de nachtrust niet ten goede.

Gisteren heeft de Opgeschorte Schrijver nog een koude douche te verwerken gekregen. Het is hier zondag Formule 1 in Shanghai en voor de Chinezen is dit nog een kans om de glorie van China te laten zien aan de wereld. De koersebaan ligt op een boogscheut van Inge's fabriek en ik had kunnen de burgemeester interviewen van dat dorp (250,000 inwoners) over het hoe en waarom van de Formule 1 in China. Dat leek me wel een goed onderwerp voor Vlaanderens kwaliteitskrant, jammer genoeg waren ze niet geïnteresseerd. Blijkbaar is China toch niet zo in de mode als ik dacht. Rest er de Opgeschorte Schrijver niets anders dan zich op dat boek te concentreren. U leest natuurlijk alles over de Formule 1 in dit dagboek, want de Opgeschorte Schrijver en zijn ega hebben zich tickets laten opsulferen. Dat is dan weer iets waar we van af zijn.

Vrijdag 24 September

De journalistiek is dan toch gediend geweest, want bij De Morgen waren ze al heel wat meer geïnteresseerd in mijn schrijfsels. De redacteur buitenland in deze ware kwaliteitskrant is een sinologe die nog steeds jaarlijks naar China komt, dus ze waarschuwde me geen algemene hoera-blabla te schrijven over hoe fantastisch China is. Dat artikel over de achtergrond van de F1 leek haar wel een goed idee. Ik mocht eens proberen. Na dit aanmoedigende nieuws toog de Opgeschorte Schrijver onmiddellijk naar de renbaan om eens te gaan zien hoe dat circus er in 't echt uitziet. Wat een ongelooflijk bouwwerk is er daar neergepoot! Heel indrukwekkend. En die Formule1-bakken maken een ongelooflijk lawaai en gaan gigantisch hard. Dan nog twee uurtjes in de file en de productieve dag was weer voorbij.

Stof genoeg voor een artikel!

Zondag 26 September

Zondag was dan de echte koerse. Dat was pas een onliterair evenement. Geroosterd en gebraden op de tribune vlak in de zon, keken we naar 18 autootjes die heel snel rondjes draaiden. Plots was de koers gedaan en had iemand gewonnen. Ondertussen reden de autootjes voortdurend de pits binnen om te tanken. Op de duur reden ze allemaal door mekaar, sommige een ronde achter maar toch in feite voor de eerste... onmogelijk te volgen wie er aan de leiding stond.  Bleek dat het gans de tijd dezelfde was geweest... Desalniettemin een fijne namiddag, grote koele bieren en chips incluis. F1 is één van die dingen die de moeite zijn om één keer mee te maken, maar het is moeilijk te begrijpen dat mensen er hun hobby van maken dergelijke koersen te begapen.

Bij het ter perse gaan van dit dagboek is het nog niet duidelijk of het artikel over de F1 het aangezicht van de journalistiek zal veranderen. De pogingen van Turkije om de EU binnen te geraken zullen misschien voorrang krijgen en alle papier van de buitenlandsectie opeten.